Dlaczego w Azerbejdżanie herbata smakuje najlepiej
Herbaciany zakątek
Plantacje herbaty pojawiły się w Azerbejdżanie końcem XIX wieku przy granicy z Iranem w okolicy miasta Lenkeran, gdzie panują dogodne do jej uprawy warunki. Obecnie herbatę z tych rejonów eksportuje się niemal do wszystkich krajów byłego ZSRR, jak również do Europy i Sri Lanki.
Życzliwość Azerów ma smak herbaty
Herbata jest serwowana w Azerbejdżanie przy każdej możliwej okazji – świąt, narodzin, ślubów i pogrzebów. Bez okazji również. Czajem możesz zostać poczęstowany nawet przez miejscowego sklepikarza. Picie herbaty to prawdziwy rytuał. Gospodarz pieczołowicie przygotowuje napój w samowarze, a podając herbatę gościom dba, by przez cały czas miała ona odpowiednią temperaturę. Na początek gościowi nalewana jest niewielka ilość napoju, a szklaneczka w trakcie rozmowy jest co jakiś czas uzupełniana. To wyraz serdeczności i gościnności gospodarzy oraz forma wyrażenia zadowolenia z samych odwiedzin.
Kobiece kształty i miejsce na usta
Napój podawany jest w charakterystycznych szklaneczkach w kształcie tulipana, zwanych „armudu”. Kształt szklanki ponoć odwzorowuje idealne kształty młodej azerbejdżańskiej dziewczyny. Oryginalny kształt naczynia powoduje nierównomierne studzeni się herbaty i pozwala na długie rozkoszowanie się nią. Górna warstwa schładza się szybciej i nadaje się do picia, podczas gdy dolna wciąż jest gorąca.
Integralna cześć życia
Herbatę pije się tutaj w dużych ilościach. Przeciętny mieszkaniec zużywa aż 2,5 kg herbaty rocznie. Dodatkiem do herbaty najczęściej jest cukier w kostkach, dżem lub kandyzowane owoce. Cukru nie powinno się jednak rozpuszczać w szklance – kostkę należy wcześniej umieścić w zagłębieniach policzków. Zwyczaj ten pochodzi ponoć jeszcze z czasów średniowiecza, kiedy to wierzono, że spożycie cukru zneutralizuje truciznę, jaka mogła zostać podana przez nieprzyjaciół w herbacianym napoju. Na herbaciarnie można natknąć się nawet w małych miasteczkach, jednak wstęp do tradycyjnych azerbejdżańskich herbaciarni mają tylko mężczyźni. To miejsca, w których się dyskutuje, podejmuje życiowe decyzje i relaksuje.
Herbaciany fanatyzm
O przywiązaniu do tradycyjnego parzenia herbaty w samowarze świadczy chociażby dom w kształcie samowara, który można podziwiać w mieście Naftalan. W Lenkeranie znajduje się natomiast największy w Azerbejdżanie pomnik samowara.
Przekonaliśmy Cię publikacją, że warto poznać Azerbejdżan osobiście? Sprawdź ofertę wycieczek do Azerbejdżanu na: